vrijdag 3 juli: Mijn Grand Depart!

Etappe 1: Utrecht-Utrecht individuele tijdrit 13,7 km, vlak, 0 hoogtemeters (HM)

Na 9 maanden voorbereiding gaat het nu echt beginnen. Er is geen weg terug meer. Het aftellen is voorbij, nu gaat het werkelijk gebeuren. Ik heb er ongelofelijk veel zin in, een jongensdroom gaat in vervulling. Eindelijk kan ik de knop nu omzetten en me helemaal gaan richten op de TdF. De laatste weken is dat er nauwelijks van gekomen. Hoewel de TdF geen dag uit mijn gedachten is geweest, vroegen mijn taken als neuroloog, stafvoorzitter in het Slingeland Ziekenhuis en verantwoordelijke voor het kwaliteitsbeleid binnen de Nederlandse Vereniging voor Neurologie de laatste weken het nodige van me. 

Vanmorgen verzamelen we in Soesterberg in Kontakt der Kontinenten, een voormalig klooster dat nu dienst doet als congrescentrum en waar ik als 17-jarige scholier mijn eerste werkweek had. Omdat er in Utrecht geen geschikte accommodatie meer te vinden was, vertrekken we van hier met de hele groep naar Utrecht. Daar volgt eerst nog een lunch alvorens burgemeester Jan van Zanen van Utrecht het officiële startschot zal lossen en we naar het werkelijke startpunt rijden aan de Truus van Lier laan.

De eerste etappe van de Tour van 2015 is zoals bekend een individuele tijdrit over 13,7 km en zowel start als finish liggen bij de Jaarbeurs. Helaas is het parcours nog voor iedereen toegankelijk en moeten we ons dus door het drukke verkeer worstelen. Gelukkig hoeven we vandaag maar een klein stukje, daarom zal het ondanks de hitte wel meevallen. Maar goed dat het dus niet om de tijd gaat, want hard rijden levert met dit weer en open mond heel snel een gortdroge strot op. De Tour de dag ervoor is geen wedstrijd, langzaam rijden mag en ik hoef alleen maar Parijs te halen op zaterdag 25 juli.

Ik heb begrepen dat Utrecht zich heeft prachtig opgedoft voor de Tour, de stad ziet er schitterend uit volgens betrouwbare bronnen. Wij als groep trouwens ook, want we rijden de tijdrit allen in een speciaal voor dit evenement ontworpen tenue in zwart en .... hoe kan het ook anders, geel. In de stad is het al een drukte van belang, niet vreemd als je bedenkt dat er morgen 800.000 bezoekers worden verwacht. De ploegen presentatie was al een groot feest. Hopelijk kunnen we dan ook de Engelsen in belangstelling overtreffen, die er vorig jaar een waar volksfeest van hebben gemaakt en massaal uitliepen voor de TdF. Een gele trui voor onze hoop Tom Dumoulin zou helemaal fantastisch zijn, maar dan moet hij nog wel even Fabian Cancellara en Tony Martin verslaan.

Vanaf morgen zal ik proberen mijn ervaringen van de dag met u te delen en verschijnt de blog dus pas op het web aan het eind van de dag.