vrijdag 24 juli 2015

Vrijdag 24 juli: Finish op de Hollandse berg



Boven op de laatste berg, Alpe d'Huez

Etappe 20: Modane-Alpe d'Huez, 110 km, bergen 3889 HM Col de la Croix de Fer, Alpe d'Huez

Vandaag de voorlaatste etappe. Natuurlijk in Nederland vooral bekend vanwege de Nederlandse berg. De rit start in het Italiaanse Modane en voert via de monsterbeklimming van de Col de la Croix de Fer naar L'Alpe d'Huez. Na de start in Modane kunnen de profs morgen het gas onmiddellijk opendraaien, want er volgt direct een afdaling. Aanvankelijk zou de rit starten met een afdaling van ruim 13,5 kilometer, waarna de renners achtereenvolgens de Col du Télégraphe en Col du Galibier in rappe opeenvolging voor de wielen zouden krijgen. Door instortingsgevaar van de Tunnel du Chambon in de afdaling van de Galibier, gaat de afdaling dik 10 kilometer langer door, tot in Saint-Jean-de-Maurienne waar het asfalt dan toch omhoog begint te wijzen.

Geen Galibier alwaar het monument van de stichter van de TdF staat; Henri Desgrange. Eerlijk gezegd heb ik dat monument de eerste twee keer dat ik daar naar boven ging helemaal niet gezien. Desgrange is de grondlegger van de TdF die zijn eerste editie kende in 1903.

De Col de la Croix de Fer is een monsterbeklimming van 29 kilometer, maar wel tegen tegen 5,2%. Gisteren was het er al een gekkenhuis toen wij er naar beneden gingen. De laatste keer dat ik daar was in 2011 was het er koud, mistig en was het wegdek nat. Vandaag wordt ons peloton opnieuw geconfronteerd met de deadline van tien uur waarop de berg afgesloten wordt voor het verkeer omdat de profs er die dag over afdalen. Dat betekent voor de meerderheid van ons een mission impossible om de hele route te rijden. Alleen voor de kopgroep van acht man lijkt het haalbaar. Mijn kamergenoot Hemke is een van hen. Hij stond vanmorgen daarom even na drie uur naast zijn bed na een nacht van niet veel meer dan drie uur. Voor mij geen optie omdat ik het tempo van deze groep zeker in de bergen niet kan volgen. Met pijn in het hart moet ik dus bekennen twee bergen van deze TdF niet beklommen te hebben. In dit geval is het voor mij echter overmacht en geen onvermogen. Daarmee kan ik er vrede mee hebben.

In Bourg d’Oisans begint de laatst klim van de Tour van 2015. De ‘Hollandse berg’ zat voor het laatst in 2013 in de Tour en werd toen liefst tweemaal genomen in rit 18. De buit ging naar Christophe Riblon na een kat-en-muis spel met Van Garderen en Moser.

Op 8 van de 21 bochten staat een Nederlandse naam; Kuiper (18,19), Zoetemelk (16,20), Winnen (13,15), Theunisse (8) en Rooks (9) De laatste Nederlandse winnaar was Gert-Jan Theunisse in 1989, die na een solo over ruim honderd kilometer (over de Col du Galibier en Col de la Croix-de-Fer) met een minuut voorsprong op Pedro Delgado en Laurent Fignon aankwam. Om in Alpe d’Huez te komen draaien de renners in ruim 13,8 kilometer 21 haar- speldbochten door en overwinnen ze een gemiddeld stijgingspercentage van 8,1%. Het begint al gelijk lekker met twee kilometer die met meer dan 10% stijgen. De tiende kilometer is met 11,5% de steilste, daarna is het nog een aantal kilometers zwoegen als de weg met 9% stijgt en daarna is het leed geleden en vlakt de klim sterk af.

In 2014, toen ik deelnemer was aan de Marmotte en voor een snelle tijd in mijn leeftijdscategorie ging, was ik er steenkapot gegaan en kon ik de laatste 6 km niet meer aanzetten om te voorkomen dat de kramp in beide bovenbenen zou schieten. Deze keer kon ik echter "fris" aan de klim beginnen. Bovenkomen is dan ook Parijs halen en natuurlijk is dat met zo'n ingekorte etappe een feest in plaats van een opgave. Hoewel ik het motto van Alpe d'HuZes niet in zijn algemeenheid onderschrijf, want natuurlijk kan afzien van verdere behandeling in de laatste levensfase bij kanker een goede optie zijn, gold het vanzelfsprekend wel voor mij nu het doel zo dichtbij was. Eigenlijk was het een makkie deze keer. Heb genoten van de ambiance in de Nederlandse bocht nummer 7 waar iedere fietser wordt onthaald als een held en zeker als men in de gaten krijgt dat je de hele Tour hebt gereden.



6 opmerkingen:

  1. Hallo George, geweldig gedaan. Prima gefietst en prachtige verhalen geschreven. En, daar ga ik zeker vanuit, daardoor mensen gemotiveerd om ook iets sportiefs te ondernemen. Je kunt terecht trots zijn op deze prestatie, je familie trots op jou en het SZ op zo'n medewerker.
    Geniet morgen van de intocht in Parijs en we spreken elkaar binnenkort vast wel weer in het SZ.

    Charles.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi George,
    Fantastisch, morgen Parijs! Chapeau voor wat je gepresteerd hebt!
    En dank voor je leuke onderhoudende verhalen, misschien iets om voort te zetten als nieuwe hobby na het afzwaaien uit de topsport....
    Geniet morgen van je tocht door - en het gaan over de streep in Parijs.
    Harriet

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dank voor je mooie verhalen. En wat een top prestatie 👍. Geniet van de dag van morgen en tot snel. Groeten Marry

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hey George
    Ge-wel-di-ge prestatie!!!! En ondanks al dat afzien (wat jij overigens lekker vindt!?!) ook een geweldig feest!! Hulde en gefeliciteerd!
    Maandag weer poli? Dat zou pas echt afzien zijn........

    Marianne en Kees

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hulde George! Het petje gaat diep af. Wat een presentatie.

    Groet,
    Bernard

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Je hebt een geweldige prestatie geleverd. Elke dag die grote inspanningen en niet de soigneurs om je heen zoals bij de profs. De aan- en afrijtijden/afstanden maakten het nog eens extra zwaar. Groot respect.

    BeantwoordenVerwijderen