Zoals zaterdag ook in de bijlage van de Volkskrant te lezen was, moet je naast fietsen in de Tour, zoveel mogelijk eten (en slapen). Verbruikt een volwassen man gemiddeld zo'n 2.500 kilocalorieën per dag, een Tourrenner verbrandt per dag minstens 6.000 kilocalorieën. Omgerekend betekent dat per dag zo'n veertig bananen. In mijn triatlontijd was mijn record zo'n 15 bananen tijdens het fietsonderdeel van 180 km. Daarna kon ik dan maandenlang geen banaan meer zien.
Alleen op kop in de zwaarste bergetappe kan dat verbruik zelfs oplopen tot 9.000 kilocalorieën als de motor op maximaal vermogen brandt. Om drie weken lang zo veel energie te kunnen leveren moeten we dus continu eten. Dat betekent bij het ontbijt zoveel mogelijk naar binnen proppen tot je echt niet meer kunt. Daarmee kun je maximaal zo'n twee uur rijden in ons tempo.
Gelukkig kunnen wij na iedere 35 km even een pitsstop maken, niet alleen om de hond uit te laten, maar ook om de tank weer bij te vullen. Om die reden zijn er naast de grote bus met aanhanger nog twee busjes op het parcours.Om en om zorgen zij ervoor dat er iedere 35 km een stop is met altijd meer dan voldoende eten, zodat de motor kan blijven draaien. Op het 105 km punt is er dagelijks een uitgebreide (warme) lunch.
De ervaring heeft geleerd dat er anders niet of in ieder geval onvoldoende gegeten wordt. Gelukkig hoef ik daardoor onderweg niet al te veel gelletjes naar binnen te werken. U kent dat vast wel, van die vieze mierezoete troep die in de mond wordt leeg geknepen. Zo zoet dat je er tijdens de wedstrijd na enkele gelletjes al pijn aan je tanden van krijgt, maar ja effectief is het wel. Je kunt onderweg immers moeilijk een volkoren brood naar binnen gaan werken.
Ook in de duursport geldt daarnaast het golden hour. Dat betekent dat je na de finish direct moet eten met veel koolhydraten en eiwitten. Ook bij het diner veel koolhydraten. Dat bevordert het herstel. De volgende dag moeten we er immers weer staan!
Alleen op kop in de zwaarste bergetappe kan dat verbruik zelfs oplopen tot 9.000 kilocalorieën als de motor op maximaal vermogen brandt. Om drie weken lang zo veel energie te kunnen leveren moeten we dus continu eten. Dat betekent bij het ontbijt zoveel mogelijk naar binnen proppen tot je echt niet meer kunt. Daarmee kun je maximaal zo'n twee uur rijden in ons tempo.
Gelukkig kunnen wij na iedere 35 km even een pitsstop maken, niet alleen om de hond uit te laten, maar ook om de tank weer bij te vullen. Om die reden zijn er naast de grote bus met aanhanger nog twee busjes op het parcours.Om en om zorgen zij ervoor dat er iedere 35 km een stop is met altijd meer dan voldoende eten, zodat de motor kan blijven draaien. Op het 105 km punt is er dagelijks een uitgebreide (warme) lunch.
De ervaring heeft geleerd dat er anders niet of in ieder geval onvoldoende gegeten wordt. Gelukkig hoef ik daardoor onderweg niet al te veel gelletjes naar binnen te werken. U kent dat vast wel, van die vieze mierezoete troep die in de mond wordt leeg geknepen. Zo zoet dat je er tijdens de wedstrijd na enkele gelletjes al pijn aan je tanden van krijgt, maar ja effectief is het wel. Je kunt onderweg immers moeilijk een volkoren brood naar binnen gaan werken.
Ook in de duursport geldt daarnaast het golden hour. Dat betekent dat je na de finish direct moet eten met veel koolhydraten en eiwitten. Ook bij het diner veel koolhydraten. Dat bevordert het herstel. De volgende dag moeten we er immers weer staan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten